لمینیت کردن مهمترین و چالشبرانگیزترین مرحله در تولید بردهای مدار چاپی مسی است. فرآیند لمینیت کردن از حرارت و فشار بالا برای اتصال محکم فویل مسی، لایه عایق دیالکتریک و زیرلایه مسی استفاده میکند. چالشهای اصلی عبارتند از:
فشار کم میتواند منجر به جدا شدن لایهها یا هدایت حرارتی ضعیف شود. فشار زیاد، بهویژه با زیرلایههای مسی ضخیم، میتواند باعث تاب برداشتن یا تغییر شکل زیرلایه شود و در برخی موارد، حتی غلتکهای سرامیکی یا سایر تجهیزات را خرد کند.
نرخ گرمایش، دمای پخت و نرخ خنکسازی همگی باید با دقت کنترل شوند. دماهای نامنظم یا یک پروفایل دمایی نامناسب میتواند منجر به پخت ناقص لایه دیالکتریک (تأثیر بر هدایت حرارتی و استحکام پیوند) یا پخت بیش از حد (شکننده شدن و مستعد ترک خوردن) شود.
مس، چسب عایق و فویل مسی دارای ضریب انبساط حرارتی (CTE) بسیار متفاوتی هستند. در طول لمینیت کردن، اگر گازها به درستی تخلیه نشوند یا فشار یکنواخت نباشد، حبابها یا حفرههای ریز میتوانند به راحتی تشکیل شوند. این نقصها به شدت مانع انتقال حرارت میشوند و عامل اصلی خرابی محصول هستند.
اگر خود زیرلایه مسی ضخیم کاملاً صاف نباشد، اطمینان از ضخامت یکنواخت لایه عایق در طول لمینیت کردن بسیار دشوار است. این امر یکنواختی حرارتی کلی و قابلیت اطمینان محصول نهایی را به خطر میاندازد.